در کتاب یوحنا ۴: ۴۶-۵۴ میخوانیم که خداوند عیسی مسیح دگربار به شهر قانای جلیل میرود. عزیزان چندی پیش عیسی مسیح در آن شهر اولین معجزه خود را انجام داد. این معجزه تبدیل آب به شراب در مجلس عروسی بود. در این مهمانی که شراب تمام شده بود به زودی میزبان شرمنده مهمانان خود میشد که عیسی کاری بزرگ انجام داد. پس از این معجزه شگفت انگیز یعنی تبدیل آب به شراب، تمامی اهل شهر مطلع شده و خبر همه جا پیچید. در ادامه ماجرا میخوانیم که مردی درباری، اهل کفرناحوم، وقتی میشنود که عیسی دگربار به قانا آمده، به سوی او میشتابد و از عیسی مسیح درخواست میکند که فرزندش را که در حال مرگ است، شفا دهد. طبق آیه متی ۵: ۱۴-۱۵ میخوانیم: «شما نور جهانید. شهری را که بر فراز کوهی بنا شده، نتوان پنهان کرد. هیچ کس چراغ را نمیافروزد تا آن را زیر کاسهای بنهد، بلکه آن را بر چراغدان میگذارد تا نورش بر همۀ آنان که در خانهاند، بتابد.» طبق این آیه لازم است که اجازه دهیم نور مسیح که در ما است، چراغ راه این دنیای تاریک باشد. در این صورت دیگران کارهایی را که خداوند برایمان انجام داده را میبینند و میشنوند. آنان از این طریق علاقمند به مژده انجیل شده، با فیض خداوند، نجات بیابند و در نور خدا سالک بشوند. آن مرد پس از دیدار با عیسی مسیح با او وارد گفتگو میشود. کلام خدا در یوحنا ۴: ۴۸-۵۳ میفرماید: «عیسی به او گفت: تا آیات و عجایب نبینید، ایمان نمیآورید. عیسی به او گفت: برو؛ پسرت زنده میماند. آن مرد کلام عیسی را پذیرفت و به راه افتاد. هنوز در راه بود که خدمتکارانش به استقبال او آمده، گفتند: پسرت زنده و تندرست است. از آنها پرسید: از چه ساعت رو به بهبود نهاد؟ گفتند: دیروز، در هفتمین ساعت روز تبْ او را رها کرد. آنگاه پدر دریافت که این همان ساعت بود که عیسی به او گفته بود: پسرت زنده میماند. پس خود و همۀ اهل خانهاش ایمان آوردند. این دوّمین آیتی بود که عیسی هنگامی که از یهودیه به جلیل آمد، به ظهور رسانید. عزیزان عیسی فقط به شفای پسر نمیاندیشید بلکه میخواست که او و اهل خانهاش نیز نجات یابند. عیسی مسیح او را طبق نیازش ملاقات کرد. عزیزان چگونه ما انتظارداریم اقوام ما نجات یابند، وقتی که خبر خوش انجیل را از آنان دریغ میکنیم؟ رومیان ۱۰: ۱۷ میفرماید: پس ایمان از شنیدنِ پیام سرچشمه میگیرد و شنیدنِ پیام، از طریق کلام مسیح میسّر میشود. در آخر ما مسئول کاشتن بذرهای ایمان در سرزمینمان هستیم. لازم است که با دعا، حضور خدا را بطلبیم. عیسی مسیح دگربار به سراغ آنانی که کلام را میشنوند، میآید و او در وعدههایش امین است و او قادر خواهد بود بذرهای کاشته شده در قلوب مردم را طبق نیازهایشان رشد دهد. و به آنان حیات ابدی ببخشد. پس برای کارهای خدا صبورانه و با دعا انتظار بکشیم. آمین!
و خداوند تو را همیشه هدایت نموده، جان تو را در مکانهای خشک سیر خواهد کرد و استخوانهایت را قوّی خواهد ساخت و تو مثل باغ سیرآب و مانند چشمه آب که آبش کم نشود خواهی بود. ( اشعیا فصل ۵۸)
بازتاب:
خداوند به ما وعده داده است که حتی در وسط آشوب، بهم ریختگی، و همهمه، او همواره ما را هدایت و حفاظت خواهد کرد. خداوند را شکر که کل جهان هستی را بواسطه مسیح پُر میسازد؛ و بیشتر اینکه او بالاتر از کل عالم است. و با تمامی این اوصاف، او مایه تسلی همیشگی و همواره همراه قوم خود است. هر چند ما در این عالم هستی بسیار ناچیز هستیم، اما در طرح حاکمیت خدا و عمل پر از محبت قربانی نمودن عیسای مسیح، به ما چنان اهمیت داد که پسرش را به کام مرگ بر صلیب فرستاد. پس بیاییم شادی کرده و او را متبارک خوانده و سپاس گوییم.
خدا راهی مهیا میکند
خدا راهی مهیا میکند
آیا در شرایطی هستید که تمامی راهها پیش روی شما بسته شده است؟ آیا در بحرانی گرفتار آمدهاید که هیچ امیدی برای شما نیست؟ اجازه دهید شما را با کلام خدا تشویق کنم که میفرماید همیشه برای آنانی که خدا را دوست میدارند راهی میها خواهد شد. در اشعیا ۴۳: ۱۹ «هان، اکنون من کاری تازه میکنم: هماکنون در حال پدید آمدن است؛ آیا آن را تشخیص نمیدهید؟ من در بیابان راهی پدید میآورم، و در بَرَهوتْ نهرها جاری میسازم.» عزیزان در خداوند همیشه راهی مهیا خواهد بود. او خداوندی است که قادر است کارهای تازه انجام دهد. او میتواند شما را در بطن مشکلات زندگی ملاقات کرده از راهی تازه عبور دهد. او خدایی است که ما را دعوت میکند تا اعمال عجیب او را تشخیص دهیم و بدانیم که او به فکر ماست. در این آیه میخوانیم که خداوند در بیابان زندگی مان، ما را رها نکرده او بفکر تشنگی ماست. شما امروز از چه چیزی بیشتر میترسید؟ در کدام بیابان زندگی قرار گرفتهاید؟ ترس از امور مالی، ترس از بیماری و یا ترس از فروپاشی خانواده؟ هر چه که هست، خدا بفکر شماست. عزیزان او ما را در صحرای سوزان زندگی یتیم و بی سرپرست رها نکرده بلکه ما را به سوی نهرهای آب زنده رهنمود میکند. عیسی مسیح در یوحنا ۱۴: ۱۸ میفرماید: «در طوفانهای زندگی، شما را يتيم و بیسرپرست نخواهم گذاشت و به كمک شما خواهم آمد. آیا مایلید این کمک را دریافت کنید؟ به سوی عیسی بیابید که منتظر ملاقات شماست و قادر است شما را در مسیری که هستید راهنمایی کند. او خود راه و راستی است. او نه تنها راه را میداند بلکه خود راه است. آمین!